ศรัญญา สถาพรพานิช 55020513
ปลายฝน: มีความคิดเห็นว่า เด็กคืออนาคตของชาติและเป็นกำลังสำคัญในอนาคต ในฐานะที่นิสิตเป็นนักการจัดการบริการสังคมนิสิตอยากให้รัฐบาลเข้ามาสนับสนุนในด้านการศึกษาที่เหมาะสม ส่งเสริมแล้วสร้างทัศนคติที่ดีให้กับเด็กพิการ สนับสนุนสวัสดิการการรักษาการทำกายภาพบำบัดให้เด็กพิการมีสิทธิและเท่าเทียมกัน และช่วยลดค่าใช้จ่ายและภาระของผู้ปกครอง สร้างสิ่งอำนวยความสะดวก เช่น ราวจับบันได ทางลาด ลิฟท์ที่มีอักษรเบล การขนส่งที่เหมาะสม มีนักกายภาพบำบัดให้ความรู้ความเข้าใจและปรึกษารับฟัง นิสิตมีความคิดว่าการดำเนินงานที่บ้านคามิลเลียนค่อยข้างดูแลเด็กพิการดี แต่นิสิตคิดว่าหากได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐคงจะดีมากยิ่งขึ้น .
ณัฐพงศ์ หอมหนุน 55021556
ความคิดเห็นในเรื่องที่ทำ ตอนที่ได้ไปลงพื้นที่ ที่บ้านคามิลเลี่ยนที่ลาดกระบังรู้สึกว่ามีหน่วยงานมูลนิธิ หรือกลุ่มที่เรียกตัวเองว่าบ้านคามิลเลี่ยนที่ไม่ได้ดูแลเพียงแค่เด็กพิการ แต่ยังดูแลทั้งผู้สูงอายุ ผู้ทุพพลภาพ ทั้งหมด แต่ที่บ้านลาดกระบังจะดูแลเฉพาะเด็กพิการและเด็กพิการไร้บ้านรู้สึกได้ถึงความใจบุญและคำว่าการให้ที่แท้จริงเป็นยังไง ภายในจะมีการช่วยฟื้นฟูดูแล โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ รู้สึกขอบคุณและเป็นกำลังใจให้มูลนิธิให้ช่วยเหลือสังคมต่อไป และถ้ามีโอกาสก็จะมาช่วยทำจิตอาสาที่นี่ครั้งเหมื่อนกัน
อธิปติ เนตรไธสงค์ 55021593
จากการที่ได้ไปลงพื้นที่ศึกษาดูงานเกี่ยวกับคนพิการครั้งนี้ รู้สึกดีใจที่เรานั้นได้เกิดมาปกติทุกประการ ซึ่งต่างกับที่เรสได้ไปเจอที่บ้านคามิลเลียน ไหนจะพิการไม่พอ ยังต้องมามีผลข้างเคียงอีก ผมมีความรู้สึกว่าสังคมไม่ควรรังเกียจคนพิการ เพียงแต่เค้าพิการ ไม่มีใครอยากเกิดมาพิการทั้งนั้น ทุกคนก้อยากเป็นคนปกติกันทุกคน คนพิการเค้าก็อยากใช้ชีวิตแบบคนปกติทั่วไป เพียงแต่สภาพร่างกายเค้าเท่านั้น แต่จิตใจเค้าก็ยังคงสู้ต่อไป
ธีรทัศน์ อัศวปานทิพย์ 55021558
ความคิดเห็นของผมต่อเรื่องที่ทำ ตอนที่ได้ไปลงพื้นที่ศึกษาดูงานผู้พิการเรื่องการพัฒนาศักยภาพของผู้พิการที่บ้านคามิลเลี่ยนลาดกระบังมีความพร้อมที่จะพัฒนาเด็กพิการให้เค้าเข้ามาใช้ชีวิตในสังคมได้โดยตนเอง แต่ทางบ้านได้รับเงินสนับสนุนจากรัฐบาลน้อยมากในแต่ละปีอยากให้รัฐบาลช่วยสนับสนุนเงินให้กับมูลนิธิต่างๆให้มากกว่านี้เพื่อที่จะนำเงินที่ได้ส่วนนี้ไปพัฒนาผู้ที่มีภาวะยากลำบาก
ภัทราภรณ์ เอี่ยวชม 55021571
รู้สึกว่าคนเราไม่ว่าจะลำบากขนาดไหนมันก็ยังมีทางออกอยู่เสมอ เหมือนกับน้องๆที่เป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษถึงแม้ว่าจะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างปกติแต่ก็ยังมีมูลนิธิคอยช่วยเหลือ บำบัดฟื้นฟู ให้น้องๆดีขึ้น ไม่ว่าจะมีความลำบากหรือไม่ลำบาก และเราก็ยังได้แง่คิดสะท้อนมาถึงตัวเราให้ไปปรับใช้กับชีวิตทุกวันๆได้
ภูมิชัย จันทน์เทศ 55021572
การที่ได้ทำงานเกี่ยวกับเด็กที่มีความต้องการพิเศษทำให้ได้เปิดมุมมองในสังคมในอีกด้านอีกแง่นึง ถึงแม้บางคนจะคิดว่าเด็กเหล่านี้เหมือนเป็นภาระของสังคมแต่ในอีกด้านยังมีอีกหลายคนที่พร้อมจะดูแล ยอมรับ และหาทางแก้ปัญหา มันเป็นจุดเริ่มต้นดีๆที่ถ้าคนอื่นได้เข้ามาดูจะรู้ว่ามันไม่ใช่ภาระแต่เป็นปัญหาที่ต้องช่วยกันแก้ไขถึงจะผ่านไปได้
ภวรัญชน์ ศรีพายัพ 55021570
ในความคิดของดิฉัน การได้เกิดมาเป็นคนที่มีความพร้อมนั้นเป็นโชคดีอย่างยิ่ง แต่จะมีประโยชน์อันใดถ้าเราไม่ใช้โอกาสแห่งความพร้อมที่เราพอจะมีมากกว่าคนอื่น ช่วยเหลือชีวิตอื่นๆ ที่ยังต้องการการค้ำจุนอยู่อีกมาก และสิ่งที่ดิฉันได้รับกลับคืนมาชัดเจนที่สุดคือ ความสุขในจิตใจที่รู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่ไร้ค่า และสามารถทำประโยชน์ให้กับชีวิตอื่นได้ด้วย
เอมอร ช่างกรึง 55021595
มีความคิดเห็นว่าชีวิตทุกชีวิตล้วนมีคุณค่า ไม่ว่าจะเกิดมาครบ 32 หรือว่าเกิดมาเเล้วร่างกายไม่สมบูรณ์ ก็ตามเเต่ได้ขึ้นชื่อว่าเกิดเป็นมนุษย์เเล้วนั่นคือมันวิเศษที่สุด ซึ่งจากการที่ข้าพเจ้าได้มีโอกาสไปศึกษางานที่บ้านคามิเลี่ยน ของวิชา ผู้พิการศึกษา ยิ่งทำให้รู้เลยว่าน้องๆที่เป็นดาวซินโดม กับ ออทิสติกนั้น เค้าก็เหมือนกับเรา มีความรู้สึกนึกคิด เเต่ต้องการการรดูเเลเป็นพิเศษเพื่อที่จะให้เขาอยู่ในสังคมได้ ต้องการกำลังใจ ไม่ว่าจะครอบครัว พี่ๆ น้องๆ คุณครู จิตอาสาต่างๆ ทำให้เขารู้สึกว่าเราไม่ได้รังเกียจเขา เเละโปรดสงสารเเละอย่ารังเกียจคนเกล่านี้เลย เเละในฐานะที่เราได้เรียนเป็นนักจัดการสังคม อย่างให้ประเทศตระหนัก ถึงคนพิการมากขึ้นเเละให้ความสำคัญ เพราะปัจจุบันที่คนพิการเยอะ รัฐควรที่จะเข้ามาสนับสนุน ส่งเสริม หรือเเม้กระทั้งการปรับทัศนียภาพในประเทศเพื่อตอบสนองคนพิการที่อยุ่ในบ้านเมืองเราให้เขาใช้ชีวิตง่ายขึ้นในสังคม
กมลชนก ธาราสมบัติ 55021544
ในการที่ได้ลงพื้นที่บ้านคามิลเลียนลาดกระบัง ทำให้ฉันได้เปิดมุมมองและได้มีทัศนคติใหม่ๆกับเด็กพิการ จากที่เคยคิดว่าเขาน่าสงสารหรือน่ารังเกียจ เมื่อได้เข้าไปใช้ชีวิตกับเขาแล้วความคิดเดิมๆของฉันได้เปลี่ยนไปจากเดิมเกือบทั้งหมด น้องๆทุกคนมีความน่ารักไม่ต่างจากเด็กปกติและยังมีความสามารถที่คนปกติบางคนไม่สามารถทำได้ น้องๆถึงแม้จะบกพร่องทางร่างกายแต่เขาก็พยายามพัฒนาตนเองอยู่เสมอ น้องๆที่บ้านคามิลเลียนไม่ท้อต่อสภาพร่างกายที่เขาเป็นอยู่ ทำให้คนปกติอย่างเรามีกำลังใจในการใช้ชีวิตในทุกๆวันและเชื่อว่าน้องๆก็จะมีกำลังใจที่ดีในการดำเนินชีวิตต่อไปเช่นกัน
นภษร ปั้นบริสุทธิ์ 55021559
ความคิดเห็นของดิฉันที่ได้ไปบ้านเด็กพิการที่คามิลเลี่ยนตอนที่ได้ไปลงพื้นที่ศึกษาดูงานผู้พิการเรื่องการพัฒนาศักยภาพรู้สึกสงสารเด็กๆน้องๆ ที่นั้นมาก ในเคสเด็กบางคนไม่สามารถแม้แต่ช่วยเหลือตนเองได้ การช่วยเหลือตนเอง พอได้เป็นสิ่งที่ยากจึกต้องพึ่ง พี่ๆผู้ที่ดูแล ในความรู้สึก อยากให้ มีการจัดการ ในการดูแลเด็กๆน้องๆเหล่านี้มากขึ้น อยากให้มีการพัฒนาที่ดีขึ้นเพราะในเด็กบางคน ยังมีการพัฒนาได้น้อย และอยากให้มี การสนับสนุนจาก ทุกๆภาคส่วน มาช่วยเหลือ แก่บ้านคามิลเลี่ยน
